بیچاره پاییز!

 صبورمثل درختی که در آتش می‌سوزد و‌ توان گریختن نداردحیرت‌زده چون گوزنی که شاخ‌های بلند در شاخه گرفتارش کرده‌اند این روزها این چنینیم...!   | شمس لنگرودی | بیچاره پاییز!...

  تو که ترجمان صبحی، به ترنّم و ترانه لبِ زخم دیده بگشا، صفِ انتظار بشکن!   | محمدرضا شفیعی کدکنی |   بیچاره پاییز!...

******
اگر شعری آرامتان کرد
دعایی به حال شاعر بد حالش کنید
ثواب دارد...

" دنیا به شاعرها بدهکاره "

******
برای دیدن عکس در سایز واقعی
بر روی آن کلیک کنید.
امیدوارم از پست ها لذت ببرید :))

بیچاره پاییز!...

چه رنجی است ‏خوابیدن زیر آسمانی ‏که نه ابر دارد، نه باران. ‏از هراس، از کلمات، ‏هرشب خواب‌های ‏آشفته می‌بینیم. ‏به این جهان آمده‌ایم ‏که تماشا کنیم؛ ‏صندلی‌های فرسوده و رنگ‌باخته ‏سهم ما شد. ‏انتخاب ما مرواریدهای رخشان ‏بود. | ‏احمدرضا احمدی | بیچاره پاییز!...

  وقتی نسیم نیمه‌شب از باغ سیب برمی‌گردد راز از کنار زلف تو آغاز می‌شود...   | منوچهر آتشی | بیچاره پاییز!...

به به، به قول صائب:

نه پشت پای بر اندیشه می توانم زد

نه این درخت غم از ریشه می توانم زد

به خصم گل زدن از دست من نمی آید

وگرنه بر سر خود تیشه می توانم زد

ازان ز خنده نیاید لبم بهم چون جام

که بوسه بر دهن شیشه می توانم زد

اگر ز طعنه عاجزکشی نیندیشم

به قلب چرخ جفاپیشه می توانم زد

ندیده است جگرگاه بیستون در خواب

گلی که من به سر تیشه می توانم زد

بیچاره پاییز!...